Heppinn?

Ég lýt reyndar þannig á hlutina að það sé ekki nein sérstök heppni að vera í breska hernum, eða hvaða her sem er ef því er að skipta. Aftur á móti er ekkert hægt að mótmæla því að hann var virkilega heppinn að ekki færi illa.

Þessi frétt leiddi huga minn að því af hverju Ísland væri ennþá á lista yfir viljugar þjóðir, eða staðfastar eins og það var sennilega kallað. Ekki talaði Samfylkingin það lítið um málið fyrir síðustu kosningar, að manni datt ekki annað í hug en að farið væri í það að taka okkur af listanum þegar að hún komst til valda eftir þær kosingar. Það gerðist ekki, og ekki einu sinni núna þegar að mannvinaflokkarnir sem þeir vilja kalla sig sjálfir, komust til valda. Ég geri mér fulla grein fyrir því að nóg er að gera hjá stjórnarflokkunum nú um stundir. En eins og fyrrverandi formaður samfylkingarinnar sagði fyrir tveimur árum síðan, að þá ætti þetta nú að vera lítið mál að koma okkur af þessum lista. Ekki var það margra manna verk að koma okkur á hann. 

Sennilega er þetta þó eins og svo mörg önnur kosningaloforð Samfylkingarinnar fyrir síðustu kosningar. Fríu skólabækurnar sáust ekki, eftirlaunafrumvarpið átti að vera fyrsta verk hennar í ríkisstjórn en lét heldur betur bíða eftir sér.

Stálheppinn hermaður